Ik ben gek op mooie films, maar als ik drie keer per jaar naar de bioscoop ga is het veel. In de zomervakantie een film (De Smurfen - wel leuk) en in de kerstvakantie een film (Alvin en de Chipmunks 3 - gaaaaap). En heel misschien in de tussentijd nog eentje voor grote mensen. Maar daar houdt het dan ook wel mee op. Zonde eigenlijk, er zijn zoveel mooie films te bekijken.
En dat is dus precies wat we deze kerstvakantie hebben gedaan. Bijna elke dag een film bekijken. Thuis op de bank weliswaar, maar elke avond rond half 9 ging er één draaien. Eerst De Millennium Trilogie - goed voor 6 avonden spanning en sensatie. Zelfs nadat ik de boeken al gelezen en ook de films al eens bekeken had. Wat een spanning! En wat een goede casting! Niks geen Amerikaanse gelikte toestanden, maar pure en rauwe beelden. Geweldig!
En dat is dus precies wat we deze kerstvakantie hebben gedaan. Bijna elke dag een film bekijken. Thuis op de bank weliswaar, maar elke avond rond half 9 ging er één draaien. Eerst De Millennium Trilogie - goed voor 6 avonden spanning en sensatie. Zelfs nadat ik de boeken al gelezen en ook de films al eens bekeken had. Wat een spanning! En wat een goede casting! Niks geen Amerikaanse gelikte toestanden, maar pure en rauwe beelden. Geweldig!
Wie heeft er trouwens nog ergens “Zweeds in 4 weken” liggen? Ik moet hier toch echt eens iets mee doen. (Ooit, een aantal jaren geleden, zijn A. en ik aan “Polish in 4 weeks” begonnen. Wat een grap. “Polish in 4 years” komt eerder in de buurt).
En als noodzakelijke afwisseling tussendoor (want die Millennium Trilogie is wel erg heftig) The Hangover (jeetje wat flauw, maar wat heb ik gelachen). En eergisteravond Brokeback Mountain. Ook al eens eerder gezien, maar wederom heb ik tranen met tuiten zitten huilen. Wat een grote liefde en wat een enorme eenzaamheid.
Er bleef dus weinig tijd over om te lezen ‘s avonds. Heb er daarom nog maar eentje van Anne Holt gekozen. Heel veilig, want ik weet dat haar boeken me bevallen en dat ze snel te lezen zijn. Heerlijk! En ook deze keer weer een aanrader.
Mevrouw de president gaat over de ontvoering van de eerste vrouwelijke president van de VS. Op bezoek in Noorwegen, het land van haar voorouders, verdwijnt ze op een manier die niemand voor mogelijk houdt. De Noorse autoriteiten moeten samenwerken met de FBI, wat niet geheel van een leiden dakje gaat. En hé, daar is ook Hanne Wilhelmsen weer, onze rolstoelrijdende rechercheur in ruste. Dit boek speelt een paar jaar eerder dan het boek van vorige week, want nu is het zo’n 1,5 jaar geleden dat ze beschoten werd. Ze doet niet zoveel deze keer en toch speelt ze een grote rol bij de uiteindelijke ontknoping.
Een spannend boek, met een mooi plot. Een plot dat toch weer veel ingewikkelder in elkaar zit dan ik in het begin van het boek in kon schatten.
Zo, dat was wel een heel korte recensie deze keer. Daar leent het boek zich ook wel een beetje voor. Want hoe mooi beschreven en hoe spannend ook, dit soort boeken geven niet echt stof tot nadenken. Volgende week “Het negende schrift van Maya” van Isabel Allende, dan ga ik weer helemaal los.
Maar voor nu heb ik iets heel anders aan mijn hoofd. Of ik namelijk mee wil doen aan een 10-weken durende Bootcamp training. Eens per week, 10 weken lang, ‘s avonds afgepeigerd worden door een boksleraar......Tja, wat zal ik daar nou eens op antwoorden? Het zou ongelooflijk goed voor me zijn, maar of ik dat aankan en volhoud? Die Zumba lessen die ik na de zomer startte (en die ik zo ontzettend leuk vond) zijn na 3 weken ook weer gesneuveld. Nou P, ik denk er nog even een avondje over na..... Bij een film of een boek, dat laat ik in het midden.
En als noodzakelijke afwisseling tussendoor (want die Millennium Trilogie is wel erg heftig) The Hangover (jeetje wat flauw, maar wat heb ik gelachen). En eergisteravond Brokeback Mountain. Ook al eens eerder gezien, maar wederom heb ik tranen met tuiten zitten huilen. Wat een grote liefde en wat een enorme eenzaamheid.
Er bleef dus weinig tijd over om te lezen ‘s avonds. Heb er daarom nog maar eentje van Anne Holt gekozen. Heel veilig, want ik weet dat haar boeken me bevallen en dat ze snel te lezen zijn. Heerlijk! En ook deze keer weer een aanrader.
Mevrouw de president gaat over de ontvoering van de eerste vrouwelijke president van de VS. Op bezoek in Noorwegen, het land van haar voorouders, verdwijnt ze op een manier die niemand voor mogelijk houdt. De Noorse autoriteiten moeten samenwerken met de FBI, wat niet geheel van een leiden dakje gaat. En hé, daar is ook Hanne Wilhelmsen weer, onze rolstoelrijdende rechercheur in ruste. Dit boek speelt een paar jaar eerder dan het boek van vorige week, want nu is het zo’n 1,5 jaar geleden dat ze beschoten werd. Ze doet niet zoveel deze keer en toch speelt ze een grote rol bij de uiteindelijke ontknoping.
Een spannend boek, met een mooi plot. Een plot dat toch weer veel ingewikkelder in elkaar zit dan ik in het begin van het boek in kon schatten.
Zo, dat was wel een heel korte recensie deze keer. Daar leent het boek zich ook wel een beetje voor. Want hoe mooi beschreven en hoe spannend ook, dit soort boeken geven niet echt stof tot nadenken. Volgende week “Het negende schrift van Maya” van Isabel Allende, dan ga ik weer helemaal los.
Maar voor nu heb ik iets heel anders aan mijn hoofd. Of ik namelijk mee wil doen aan een 10-weken durende Bootcamp training. Eens per week, 10 weken lang, ‘s avonds afgepeigerd worden door een boksleraar......Tja, wat zal ik daar nou eens op antwoorden? Het zou ongelooflijk goed voor me zijn, maar of ik dat aankan en volhoud? Die Zumba lessen die ik na de zomer startte (en die ik zo ontzettend leuk vond) zijn na 3 weken ook weer gesneuveld. Nou P, ik denk er nog even een avondje over na..... Bij een film of een boek, dat laat ik in het midden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten